Dieta antyrakowa
5 kwietnia 2012
Zrezygnuj z używek i walcz z nadwagą oraz stresem, bo to one sprawiają, że znajdujesz się w grupie ryzyka zapadalności na nowotwory. Ale przede wszystkim zadbaj o dietę. Antyrakową.
Wielu problemów ze zdrowiem nie jesteśmy w stanie uniknąć. Nie mniej jednak ogromne znaczenie mają wybory, których dokonujemy. Przy każdorazowym zapaleniu papierosa, kolejnym drinku, jeszcze jednej czekoladce, decydujemy o naszym zdrowiu.
Po dobrej stronie mocy
Wybierzmy więc drogę profilaktyki antyrakowej, a w tym zdrowy tryb życia, z właściwą, zbilansowaną dietą, w której nie zabraknie pokarmów o dużej zawartości antyoksydantów i niezbędnych minerałów.
Spójrz na swój talerz i zastanów się, czy proporcje pokarmów są na nim właściwe? Wielgachny, zajmujący ¾ talerza kotlet, najlepiej schabowy, tuż obok kopa ziemniaków i… łyżka surówki albo ogórek konserwowy. Oczywiście wszystko obficie polane pozostałym ze smażenia tłuszczem. Trudno jest zmienić przyzwyczajenia żywieniowe, ale to naprawdę tylko i wyłącznie nasz wybór, czego i ile mamy na talerzu.
Kolorowy obiad
W diecie, która ma wspomagać profilaktykę antynowotworową, proporcje muszą być odwrócone – wielka góra surówki, najlepiej ze świeżych warzyw, mały kawałek mięsa i niekoniecznie ziemniaki, które zawsze można zastąpić ciemnym ryżem lub pełnoziarnistym makaronem.
Nikt nie zmusza nas do przechodzenia na wegetarianizm, ale przyjrzeć się własnemu talerzowi nie zaszkodzi. Poczujmy się jak projektanci – wykreujmy kolorowy i obfity w warzywa obiad dla zdrowego klienta, którym jest nasz organizm.
Jak mięso, to tylko… białe!
W dietach wspomagających profilaktykę nowotworów zaleca się unikanie tłustych mięs, pełnotłustych przetworów mlecznych, tłustych dań gotowych.
Najlepsze są ryby i białe mięso drobiowe, lecz najważniejsze staje się przygotowanie potrawy, a nie rodzaj mięsa. Nie smażmy go na głębokim tłuszczu, ani nie używajmy go jeszcze raz!
Kto nie potrafi sobie odmówić w czasie bytności w nadmorskim kurorcie ryby i frytek, ten niech pomyśli, ile razy tłuszcz ze smażalni został już użyty, zanim podano nam porcję ulubionego mintaja czy dorsza. I ile w nim jest substancji rakotwórczych…
Co jeść i pić?
Przede wszystkim produkty ekologiczne, ale jeśli nie mamy do takowych dostępu, nic się nie stanie. Nawet, gdy są zanieczyszczone chemicznymi środkami, w dalszym ciągu ich antyrakowe właściwości są aktywne. Do diety antynowotworowej należy włączyć duże ilości warzyw i owoców, soję, ryby morskie, skorupiaki (mule, ostrygi, krewetki), zioła, przyprawy oraz zieloną herbatę.
Ta ostatnia, oprócz zredukowania wagi, wpłynie zbawiennie na nasze zdrowie poprzez zawarte w niej polifenole i antyoksydanty. Z kolei do ziół i przypraw najskuteczniejszych w walce z rakiem należą: kurkuma i imbir, warto więc dodawać je do codziennych potraw. Natomiast koniecznie trzeba wyeliminować z posiłków wszelkie szkodliwe substancje, takie jak: tłuszcze nasycone (w czerwonym mięsie), azotany i azotyny (w peklowanych wędlinach) oraz izomery trans (głównie w kostkach margaryny i masłach roślinnych).
Nie przerażajmy się nieprzyjemnie brzmiącym słowem DIETA, nie traktujmy zmian w jadłospisie jako przykrego „obowiązku dbania o siebie”. Zamiast tego poświęćmy trochę czasu i wykażmy odrobinę zaangażowania, abyśmy na koniec mogli powiedzieć – to mój zwykły, codzienny sposób odżywiania… Antyrakowy.
Ciekawostki
Antyrakowe brokuły i pomidory
Flawonoidy, w które bogate są warzywa i owoce, chronią nasz organizm przed wieloma schorzeniami, w tym przed nowotworami. Sulforafan, obecny w brokułach, wyodrębnia z komórek substancje rakotwórcze, a likopen w pomidorach – hamuje powstawanie nowotworu w jelicie grubym i wątrobie. Z kolei kwas elagowy, w który bogate są owoce jagodowe (truskawki, jeżyny, czarne jagody), chroni przed rakiem przełyku i skóry.
Jedzmy jarmuż!
Nie zapominajmy o… jarmużu! Ta, uprawiana w starożytności tylko dla ozdoby, roślina zawiera bardzo silne antyoksydanty i jest bogata w witaminy C i K, karetonoidy i wapń. Występuje w niej także sulforafan o właściwościach przeciwrakowych. Jarmuż jest również źródłem niezbędnego dla organizmu żelaza. Może średniowiecze nie było takie mroczne, skoro to właśnie warzywo było wtedy najpopularniejsze w Europie!
